Kinderen en emoties

Zodra je aan je kind vertelt dat jullie gaan scheiden, krijg je te maken met heftige emoties. Op deze pagina lees je met welke emoties je allemaal te maken kunt krijgen.

Natuurlijk beleeft ieder kind een scheiding op zijn eigen manier. Hoe een kind het beleeft, hangt bijvoorbeeld af van zijn karakter en leeftijd. De manier van scheiden heeft hierop ook een grote invloed. Voor jullie kinderen is het veel prettiger als jullie in goed overleg uit elkaar gaan dan wanneer jullie met veel ruzie gaan scheiden.

Boos en verdrietig

Je kind is in eerste instantie boos en verdrietig door de scheiding. Dat geldt vooral voor oudere basisschoolkinderen. Deze emoties zijn voor je kind heel intens, dus schrik er niet van als ze lang aanhouden. Het is goed mogelijk dat je kind zijn boosheid uit, door bijvoorbeeld weer te gaan bedplassen of veel ruzie te maken met vriendjes. Soms zal je kind vasthoudend op zoek gaan naar je aandacht door je uit te dagen of over je grenzen heen te gaan.

Bang en eenzaam

Behalve boos en verdrietig, wordt je kind waarschijnlijk bang. Zijn veilige leven is ineens verdwenen en je kind kan zich geen beeld vormen van de toekomst. Hier bestaat trouwens wel een verschil in reactie per leeftijd. Hoe ouder je kind is, hoe minder bang het zal zijn. Vaak gaat de angst van je kind samen met een gevoel van eenzaamheid. Je kind kan zich in de eerste periode na de scheiding aan zijn lot overgelaten voelen.

Opgelucht

Natuurlijk kan je kind zich ook opgelucht voelen. Dat geldt vooral voor kinderen vanaf tien jaar. Als de laatste jaren van je huwelijk vol ruzie of misschien zelfs agressie zijn geweest, is het voor een kind bevrijdend om in rustiger vaarwater te komen.

Loyaliteitsconflict

Veel kinderen komen tijdens of vlak na de scheiding van hun ouders in een loyaliteitsconflict terecht. Ze willen niet kiezen tussen hun ouders en kunnen dat waarschijnlijk ook niet. Als je kind jou steunt, doet het voor zijn gevoel de andere ouder tekort, en andersom. Er ontstaat een innerlijk conflict wanneer je kind zich onder druk gezet voelt om te moeten kiezen tussen zijn ouders.

Bezorgd

Als een kind merkt dat zijn ‘onschuldige’ opmerkingen over zijn vader ervoor kunnen zorgen dat zijn moeder heel verdrietig of boos wordt, kan het zich meer naar binnen keren. Het kind zal zijn woorden voorzichtiger kiezen.
Bovendien kunnen kinderen bezorgd zijn. Een kind heeft bijvoorbeeld medelijden met zijn moeder die nu van minder geld moet rondkomen. Of een kind vindt zijn vader zielig, omdat die nu alleen in een huis zit. Zonder iemand die voor hem zorgt.

Schuldgevoel

En dan is er nog het schuldgevoel. Veel kinderen denken dat zij de oorzaak zijn van de scheiding van hun ouders. Vooral jonge kinderen hebben hier last van. Het kan gebeuren dat je kind nog lang blijft hopen dat jullie weer bij elkaar komen. Pubers kunnen zich ook flink zorgen maken. Sommigen zoeken buitenshuis afleiding op, terwijl andere pubers juist verantwoordelijkheden in het gezin op zich nemen.

Zelfstandigheid en weerbaarheid

Uiteindelijk leidt een scheiding vaak tot meer zelfstandigheid en weerbaarheid van je kind. Want door de scheiding heeft je kind vaak zelf zaken moeten regelen en moeten helpen met huishoudelijke klusjes.